Mag het allemaal, wat eenvoudiger?

In de praktijk spreek ik dagelijks mensen die zijn opgebrand door het (dagelijkse) leven. Ze hebben te veel hooi op hun vork genomen, zowel op het werk als privé. De omgeving heeft te veel van hen gevraagd met betrekking tot zorgtaken of er hebben zich omstandigheden voorgedaan die ervoor hebben gezorgd dat ze over de grenzen van hun eigen kunnen zijn gegaan. In sommige gevallen kan het zelfs alléén de omgeving of omstandigheden zijn die ervoor hebben gezorgd dat ze zijn uitgevallen. Maar bij veel mensen is het niet alleen zo dat ze moeten bijkomen van omstandigheden. Zij zijn namelijk uitgeput door te hoge verwachtingen aan zichzelf welke heel vaak samengaan met aan negatieve overtuigingen (welke samengaan met een negatief zelfbeeld).

De huidige maatschappij waarin wij leven lokt deze verwachtingen uit maar je bent nog altijd zelf degene die jou je overtuigingen wijsmaakt. Wanneer je in de trein zit van ‘doorgaan’ is hier vaak geen oog voor. Maar wanneer je stil bent gezet door een burn-out of door uiteenlopende fysieke klachten vanuit uitputting, dan kun je dit leren te zien.

Jij bent namelijk degene die kiest om te leven naar deze verwachtingen. Wanneer je leeft naar aangeleerde overtuigingen en handelt naar veel te hoog gestelde verwachtingen, dan ben je slaaf van jezelf. Vaak zien mensen dit pas in wanneer zij zijn stilgezet. Een mooie periode om eens te heroverwegen hoe jij dit vanaf nu anders kan gaan doen. Want hierin heb alleen jij een keuze.

Wat zijn dan deze overtuigingen? Overtuigingen zijn conclusies, die je vaak onbewust getrokken hebt. Deze conclusies zijn vaak gebaseerd op eerdere ervaringen. Een negatieve overtuiging kan jou belemmeren in jouw handelen. Vaak zijn deze overtuigingen ontstaan als zelfbescherming voor toekomstige teleurstellingen maar ook door een gebrek aan zelfvertrouwen. Voorbeelden van negatieve en belemmerende overtuigingen zijn: “ik kan dit toch niet” of “ik wil niemand teleurstellen”, “ik ben niet goed genoeg”, “anderen zullen wel ….. van mij denken” etc. Belangrijk om te weten is dat overtuigingen alleen maar van jou zijn en niet van de ander. En dat jij alleen ze kunt veranderen.En wat zijn dan die verwachtingen?  Verwachtingen zijn eisen die je aan jezelf stelt en waar jij het liefst aan wil voldoen. Veel mensen hebben zich wijs gemaakt dat zij alles moeten kunnen. Dat ze altijd hard moeten werken, dat zij een schoon huis moeten hebben, dat hun auto gestofzuigd moet zijn wanneer er plotseling iemand meerijdt, dat hun tuin onkruidvrij gemaakt moet zijn wanneer er bezoek komt. Dat er elke dag een gezonde maaltijd op tafel moet staan met verse ingrediënten, dat zij een fit lijf moeten hebben, dat als ze naar de sportschool gaan ze die nieuwe sportoutfit aan moet die zo vaak voorbijkomt op TikTok. Dat ze een rijk sociaal leven moeten hebben, dat ze moeten hebben gegeten in dat nieuwe hippe eettentje, dat ze bewust minder vlees moeten eten of  dit in elk geval moeten overwegen, dat zij bewust moeten zijn van hun uitgaven, dat zij een goede partner moeten zijn, een goede vriendin, dat zij nooit een verjaardag mogen vergeten, dat ze attent moeten zijn en zorgtaken van hun omgeving moeten oppakken, dat ze leuke hobby’s moeten hebben en een rijk sociaal leven, dat zij altijd een geduldige ouder moeten zijn, dat ze gezellige broodtrommels mee moeten geven naar school (met voldoende rauwkost, noten en fruit), dat hun kinderen er altijd leuk en verzorgd uit moeten zien, dat ze een gezellig huis hebben, dat de bedden zijn verschoond, dat hun kinderen goed in de groep liggen en voldoende vriendjes hebben, dat er leuke en originele traktaties moeten worden gemaakt, dat zij altijd op tijd zijn op afspraken, dat zij nooit te laat reageren op whatsappjes, dat zij kaartjes sturen naar de mensen die ziek zijn etc. etc.   

Natuurlijk wil iedereen alles kunnen en aan een bepaalde maatstaf voldoen. Maar als je alle ballen de lucht in wil houden en hiermee ook nog eens aan bepaalde gestelde eisen (van jezelf) moet voldoen, dan heb je het druk en dan ben je misschien wel niet eens zo gelukkig. Dit doet mij altijd denken aan het onderzoek wat de Australische palliatief verpleegkundige Bonnie Ware deed, die mensen begeleidde op hun sterfbed. Zij schreef het boek ‘The Top Five Regrets of the Dying’. Hierin beschrijft zij de vijf punten waar mensen op hun sterfbed de meeste spijt van hadden. Namelijk: “Had ik maar mijn leven op mijn eigen manier geleid, niet het leven dat anderen van me verwachtten of wilden”, “Had ik maar niet zo veel gewerkt”, “Had ik mijn gevoelens maar vaker getoond”, “Had ik mijn vrienden maar meer gekoesterd” en “Had ik mezelf maar meer toegestaan om gelukkig te zijn”.

Blijkbaar moet je eerst (bijna) doodgaan om te beseffen wat er nu echt belangrijk is in het leven. Want dan vallen alle aspecten van de omgeving en de meningen van anderen weg. Het doet er dan niet meer toe wat anderen vinden, maar alleen nog maar wat jij vindt, voelt en wilt. Doordat zij dit zo mooi in beeld heeft gebracht kunnen wij hier natuurlijk tijdens ons leven, misschien al wel een les uit leren. Wat we hieruit kunnen leren? Om in elk geval proberen gelukkig te zijn, niet te leven op de automatische piloot, minder aan te trekken van de omgeving, minder eisen te stellen aan werk en materiële dingen, te investeren in vrije tijd en tijd met dierbaren.

Wanneer ik mensen in de praktijk zie, vertel ik hen vaak ook over dit onderzoek. Juist als mensen zijn stilgezet door ziekte of uitputting komt dit extra binnen. Want wie heeft er bedacht dat we zulke hoge eisen aan onszelf moeten stellen? En dat alles wat we doen ook nog “Instagram waardige plaatjes” moet opleveren? Het is niet voor niks dat tijdschriften en boeken over  ‘klein geluk’ als zoete broodjes over de toonbank gaan. Simpeler leven is misschien wel iets wat iedereen wil. Want het mag allemaal echt wel wat eenvoudiger.

Als je altijd maar verlangt naar meer (rijkdom, status, goedkeuring) word je slaaf van je eigen verlangen. Dan kun je niet genieten en zit je in de trendmolen van altijd maar meer. Hieruit stappen en zelf kiezen gaat nieuwe vrijheid opleveren. Proberen is leren en durven is mogen falen.

Innerlijke vrijheid hierin is gebaseerd op loslaten. Als jij jouw identiteit laat bepalen door anderen of door omstandigheden waai je met de wind mee. Al naargelang wat anderen zeggen, voel jij je happy of down. Als naargelang hoe goed het gaat ben jij blij of verdrietig. Dus leer (vooral in deze fase van je herstel) om eens niet meer met de massa mee te gaan en voor jezelf te kiezen. Dat huis hoeft niet altijd schoon, die auto rijdt ook zonder dat hij is gestofzuigd. Loslaten maakt vrij. Natuurlijk is het niet mogelijk om alle verwachtingen los te laten. Maar kies wat jij belangrijk vindt en focus je vooral daarop. Vaak voel je je juist opgejaagd, gestrest en onrustig omdat je zo veel van jezelf verwacht of omdat je denkt dat anderen dit van jou verwachten. Voor  mensen met kinderen helpt het vaak ook om te benoemen, hoe jij wil dat zij jou later als ouder herinneren. Belangrijke herinneringen zijn niet, dat jij elke dag de ramen zeemde. Maar belangrijke herinneringen zijn die keer dat jij met ze naar het bos ging.

Dit keer geen blog met oplossingen. Maar het zorgt mogelijk wel voor een stuk bewustwording. Wat stap 1 is naar een leven wat voor jou (en jouw dierbaren) belangrijk is. En daarin maakt loslaten vrij!

Hulp nodig om verder te herstellen of tot meer inzichten komen wat uiteindelijk zorgt voor verandering? Lees eens op de website wat de praktische behandeling van Energie Herstel inhoudt en wie weet helpt dit jou? Succes!